Nordic walking dobry na wszystko…

Krajem narodzin nordic walking jest Finlandia. To właśnie stamtąd wywodzą się niejakie Sauvakavaly, czyli wędrówki nordyckie. Już w latach siedemdziesiątych, biathloniści, wychodząc naprzeciw potrzebie przygotowań do zawodów opracowali trening, który mogli realizować bez użycia nart oraz w każdych warunkach atmosferycznych. W ten sposób mogli ćwiczyć technikę chodzenia, biegania i skakania. Podobnie jak trening narciarski, nordic walking okazał się kompleksową metodą, angażującą aż 90% mięśni.

Przeciętnie spacer, nawet ten intensywny, wymaga od nas pracy mięśni kończyn dolnych i w mniejszym stopniu mięśni pleców i brzucha. Wykorzystując kije odciążamy nasz staw krzyżowo-lędźwiowy i stawy kończyn dolnych, a angażujemy dodatkowo mięśnie górnej partii tułowia, uruchamiamy mięśnie brzucha i pleców. Nordic walking dzięki swej prostocie i dostępności jest idealną propozycją dla wszystkich, którzy pragną jak najdłużej zachować młodość, witalność i prawidłowy zakres ruchomości stawów. Dla osób, które przygotowują się do szaleństw na nartach i chcą  uniknąć kontuzji towarzyszących zimowym sportom, stanowi doskonałą suchą zaprawę.

Regularne treningi na świeżym powietrzu poprawiają zaopatrzenie organizmu w tlen.

Głębsze oddychanie powoduje lepszą wentylację pęcherzyków płucnych. Rośnie liczba erytrocytów, które transportują więcej tlenu do wszystkich tkanek, w tym do mózgu. Pojemność serca wzrasta, co przyczynia się do obniżenia tętna spoczynkowego i ciśnienia krwi. Poprzez intensywniejszy trening z kijkami liczba naczyń włosowatych może wzrosnąć trzydziesto-, a nawet pięćdziesięciokrotnie, co zwiększa gęstość i drożności naczyń krwionośnych. Następuje również odżywienie chrząstek stawowych, dzięki czemu dodatkowo przeciwdziałamy osteoporozie. Taki sposób spędzania wolnego czasu wspomaga przemianę materii i poprawia perystaltykę jelit, co sprzyja redukcji masy ciała u osób z nadwagą. Poprawna technika marszu z kijkami aktywizuje około 90% mięśni szkieletowych, wzmacnia mięśnie tułowia, głównie brzucha i grzbietu, dzięki czemu osoby z dolegliwościami bólowymi pleców przy regularnych treningach mogą zmniejszyć, a nawet odstawić przyjmowanie leków przeciwbólowych. Nordic walking nie dość, że poprawia mobilność ciała, to sprzyja także relaksowi, poprawia nasze samopoczucie, a co najważniejsze polepsza jakość snu szczególnie u osób cierpiących na bezsenność.

Wyróżnić możemy trzy rodzaje kijów:

•     kije o regulowanej długości,
•     kije o stałej długości,
•     kije składane (możemy je spakować w bagaż).

Wybór zależy od osobistych predyspozycji, a także od tego jak oraz przez kogo będą stosowane. Kije o regulowanej długości sprawdzą się w rodzinach, gdyż mogą z nich korzystać wszyscy członkowie rodziny niezależnie od wzrostu. Bez względu na rodzaj, kij składa się z trzech zasadniczych części: rękojeści, paska stabilizującego chwyt, kijka właściwego oraz grotu. Dobór kijków ma istotne znaczenie w nauce poprawnej techniki marszu. Na rynku dostępny jest szeroki asortyment kijków.

Na co zwrócić uwagę wybierając kije do chodzenia?

Przy zakupie kijów do nordic walking należy sprawdzić przede wszystkim jakość wykonania oraz materiał. Najcięższe są kije z aluminium. Kije z włókna szklanego (fiberglass) mają średnią wagę, natomiast najtrwalsze i najlżejsze są kije wykonane z włókna węglowego (carbon). Zawierają one od 10 do 100% carbonu. Im wyższa zawartość włókna węglowego tym droższe kije. Rękojeść powinna być wygodna i dopasowana do dłoni - ułatwi nam to prawidłową pracę mięśni kończyn górnych podczas odpychania. Warto również sprawdzić czy kije są wyposażone w zamienne końcówki przystosowane do chodzenia po asfalcie, piachu oraz śniegu. Najistotniejszą sprawą jest prawidłowe dobranie długości kija do wzrostu chodziarza. Aby dobrać odpowiedni kij należy stanąć prosto, a nogi rozstawić na szerokość bioder. Ramiona powinny przylegać do tułowia, a przedramiona być ugięte w stawach łokciowych do kąta prostego. Jeżeli trzymany za rękojeść kij również tworzy kąt prosty z przedramieniem wówczas kij został prawidłowo dobrany. Choć ten sposób spędzania wolnego czasu stał się na przełomie kilku lat bardzo powszechny, wciąż wiele osób stosuje niepoprawną technikę. Jak więc nauczyć się prawidłowo chodzić z kijkami? Naukę powinno rozpocząć się od naturalnego marszu, kończyny górne powinny być wyprostowane wzdłuż tułowia, a kijki luźno zwisać. Pozwoli to nam znaleźć odpowiedni rytm marszu. Gdy już to opanujemy możemy chwycić kijki, pamiętając, że robiąc krok prawą nogą odpychamy się lewym kijkiem. W momencie stawiania kijka dłoń jest zamknięta, natomiast gdy przenosimy kijek w tył i znajduje się on na wysokości bioder - puszczamy go. Dłuższy kontakt kijka z podłożem zapewnia nam efektywniejszy trening. Pamiętajmy, że zawsze powinniśmy pracować na lekko ugiętych kolanach - zapewni to lepszą ergonomię ruchu.

Powodzenia!

Autor wpisu:

Justyna Bancewicz - terapeutka SPA
Fizjoterapeutka i masażystka w naszym Mineral SPA. Osoba niezwykle sympatyczna, kochająca swoją pracę i oddana jej w 100%. Otwartość i empatia to jej cechy dominujące. Jest bardzo ambitna, cały czas poszerza swoją wiedzę i rozwija umiejętności. Jej specjalności to masaż relaksacyjny oraz leczniczy. W wolnym czasie oddaje się swojej drugiej pasji, którą jest gotowanie. Swoim pozytywnym nastawieniem oraz ciągłym uśmiechem dba o miłą atmosferę w naszym SPA.